Wideo: Antonino Cannavacciuolo: “kuchnia biura prasowego oparta na rozgotowanych pomysłach”
2024 Autor: Cody Thornton | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 12:42
„Najważniejszym wydarzeniem są emocje”: nawet jeśli nie zdobędzie Pulitzera o tytuł, nowa książka z Antonino Cannavacciuolo jest już jednym z bestsellerów kulinarnych na Amazon.
I pomyśleć, że wyszło to dopiero kilka dni temu (uważaj, drogi doktorze Mozzi, który od miesięcy jest na podium, a my, zwykli śmiertelnicy, nie wiemy dlaczego).
Cannavacciuolo, urodzony w Vico Equense (NA) w 1975 roku, ukończył lokalną szkołę hotelarską w 1994 roku, praktykę we Francji w Auberge dell'Ill w Illhaeusern, wrócił do Włoch w restauracji Grand Hotel Quisisana na Capri przed przejęciem 1999 restauracja hotelu Villa Crespi w Orta San Giulio nad jeziorem Orta (dwie gwiazdki Michelin, w 2003 i 2006), otwarcie Cannavacciuolo Cafè & Bistrot, trzypiętrowego lokalu z tarasem wychodzącym na Piazza Martiri della Libertà, przylegającego do legendarny teatr Coccia w Novarze, a także wylądowanie w telewizji z Cucine da Incubo i Masterchef 5, to nowy król szefów kuchni: Daj mu kran inkrustowany wapieniem, a zamieni go w złoto.
Ponieważ? Kiedy to się stało, że nasz Antonino zamienił się w tego, który zawsze wygrywa?
Od kiedy to potężna postać szefa kuchni z Kampanii zaczęła przyćmiewać nawet tak wychwalaną przez żeńską publiczność postać Carlo Cracco?
Wszystko to do wczoraj, kiedy Camillo Langone wylał swoją zaciekłą prozę na wielkiego kucharza, który świeci jak gwiazda:
„Kuchnia Cannavacciuolo to kuchnia telewizyjna i biurowa, oparta na rozgotowanych pomysłach, takich jak połączenie Północy i Południa, którym zawdzięcza się agnolotti del plin z neapolitańską ragù, na stereotypach, takich jak „między innowacją a tradycją”, na trombonaggini, które „symfonia zaskakujących przyjemności dla podniebienia” obiektywnie jest”.
Do czego to się odnosi artykuł ukazał się wczoraj w Il Giornale? Przy niedawnym posiłku skonsumowanym przez pisarza, znanym gastronomicznym długopisie, tuż przy Cannavacciuolo Cafe & Bistrot, być może miejsce, które sprawiło Cannavacciuolo największe bóle głowy, w tym kilka naszych recenzji.
Niezadowolony Langone skupia się na cenach lokalu, nie do końca zgodnych z definicją bistro:
„Przystawki i pierwsze dania kosztują średnio 15 euro, drugie też 24 euro jak w przypadku polędwicy wołowej w cieście chlebowym i sosie Nebbiolo”.
Artykuł kończy się zwiększeniem dawki:
„W przeciwieństwie do bycia dużym i grubym, brzuchatym i brodatym, a także obnoszącym się męskimi, groźnymi nożami, Cannavacciuolo tylko nadużywa kobiecego słowa „emocje”: na stronie internetowej, w tytule nowej książki opublikowanej nawet przez Einaudi wszędzie. Koncept, który nie znajduje odzwierciedlenia nawet w naczyniach, wszystkie dobrze wykonane (z wyjątkiem starej ośmiornicy Luciana), ale często tak delikatne, że aż słabe, wobec których można tylko pozostać niewzruszonym”.
Ostra krytyka szefa kuchni, który nieprzerwane przejście z jednego projektu do drugiego mogło odwrócić uwagę od początkowej podstawowej działalności, a mianowicie kuchni.
Co więcej, dokładnie w przeddzień ponowne otwarcie restauracji Villa Crespi, jego głównej działalności, gdzie długi plac budowy wywrócił wszystko do góry nogami, przeprowadzając prace konserwacyjne określane jako operacje na otwartym sercu.
Kto wie, co trzysta osób zarezerwowanych w Villa Crespi na pierwszy weekend otwarcia pomyśli czytając artykuł Camilla Langone.
Zalecana:
1. Włochy to republika oparta na pizzy
To był Tydzień Pizzy dla Dissapore: widzieliśmy wszystkie kolory. Dobro rozpoznane na oko, rankingi mniej więcej spernacchiato, zamieszki z zerowym wzrostem wśród komentatorów. A jednak pizzę można spokojnie uznać za klej ekscentrycznych Włochów. Nawet książę Metternich siedzący w jednym z miliardów […]
Włochy, republika oparta na zakazie - Oto mapa nonsipuotyzmu z 2010 roku
Uważni turyści: jeśli coś jest śmieszne, we Włoszech obowiązuje prawo, które tego zabrania. A my, którzy jeszcze nie doszliśmy do siebie po odkryciu, że jeśli coś jest dobre, nie możemy tego zjeść dla lepszej interwencji rodziców – zakazy, które sprawiły, że jesteśmy dziećmi ciągle sfrustrowanymi, niedocenianymi, niezrozumianymi i innymi powszechnymi włoskimi cechami – […]
Alternatywy dla Patrimonialu: Włochy to republika oparta na festiwalach
Szukam i szukam. Proszę Brother Google o pomoc. Oszołomiony nadmiarem augustańskich festiwali szukam czegoś, co jakiś czas temu przeczytałem na Dissapore. Znalazłem to, nadszedł czas! „Nie mam w sercu miłości do festiwali kulinarnych, które szaleją od Alp po Lilibeo. Od Festiwalu Owiec przez Callara di Roiano di Campli TE po Festiwal […]
CGIL przepisuje konstytucję: Włochy to republika oparta na pracy, ale nie przez McDonalda
Pierwszy rower. Pierwsze trampki. Pierwszy iPhone. Pierwsza praca w McDonald's. Nic ekscytującego, a kiedy wrócisz do domu, musisz wziąć fajny prysznic, ale nigdy nie będziesz na środku drogi. Kto wie, zaczynasz od gotowania Big Maca i wspinania się po stanowiskach, może znajdziesz się na CEO. To mit […]
A więc chciałbyś otrzymać zaproszenie od biura prasowego: kto liczy się dzisiaj w świecie jedzenia?
Gdybym był biurem prasowym nowej restauracji dla uprzywilejowanych osób, lub gdyby firma, dla której pracuję, zorganizowała bardzo ekskluzywną wycieczkę po Estremadurze, aby odkryć najbardziej wyrafinowaną Patanegrę, w skrócie, zrozumiałabyś mnie, gdybym miała torpedę na rękach z kilkoma równymi, dla których chciałem odpowiedniej relacji w prasie, zastanawiam się, do kogo bym zadzwonił i […]